Ιατροφαρμακευτικό σύστημα περίθαλψης Στρατού ή ΕΟΠΎΥ ;

Του Κυράνη Κων/νου 

Ταμία ΠΟΕΠΛΣ &

Πρόεδρου ΕΠΛΣ Κεντρικής Ελλάδος 

Aυξάνονται  το τελευταίο χρονικό διάστημα  οι συζητήσεις και οι προβληματισμοί  για την τύχη του ιατροφαρμακευτικού μας συστήματος καθώς σχεδόν σε όλη την Ελληνική επικράτεια η χορήγηση των φαρμάκων γίνεται με μεγάλη δυσκολία αφού δεν είναι και λίγες οι  περιπτώσεις που οι Φαρμακευτικοί Σύλλογοι έχουν επιβάλει εμπάργκο στα στελέχη του ΛΣ-ΕΛ.ΑΚΤ.

Κάνοντας μία ιστορική αναδρομή ανατρέχουμε στο 1983 οπού με το ΠΔ  Π.Δ. 432/83 "Υγειονομική Περίθαλψη των Στρατιωτικών των Ε.Δ. και του Λ.Σ., καθώς και των μελών της οικογενείας τους" καθορίζεται το καθεστώς της Ιατροφαρμακευτικής κάλυψης των Λιμενικών όπως ακριβώς και των υπηρετούντων στο Στρατό .

Σύμφωνα με τη διαδικασία το στέλεχος αφού κάλυπτε οικονομικά το 100% του συνόλου της δαπάνης υπέβαλε τα δικαιολογητικά στην αρμόδια υγειονομική υπηρεσία η οποία σε χρονικό διάστημα 40 ημερών (το πολύ 2 μηνών)  επέστρεφε στο στέλεχος το ποσοστό της δαπάνης που προέκυπτε μετά την παρακράτηση της συμμετοχής.

Περί τα τέλη του 1990 οι τοπικές Ενώσεις της ΠΟΕΠΛΣ ανέλαβαν την πρωτοβουλία να έρθουν σε επικοινωνία με τους Ιατρικούς και Φαρμακευτικούς συλλόγους ώστε να απεμπλακούν τα στελέχη του Λ.Σ. από την διαδικασία υποβολής των δαπανών ,διαδικασία την οποία και αναλάβανε ,τελικά ,οι Σύλλογοι σε συνεργασία με την υγειονομική υπηρεσία του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και  με την προϋπόθεση την καταβολή των χρημάτων στους δικαιούχους μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα  ‘’Όπερ και εγένετο’’ χωρίς σοβαρά προβλήματα μέχρι το 2009.

Την χρονιά εκείνη το Λιμενικό Σώμα μεταφέρεται στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη χωρίς όμως να έχει προβλεφτεί ξεχωριστό ΑΦΜ ως οικονομική οντότητα γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα την αδυναμία κάλυψης κάθε δαπάνης για το έτος 2010 με την έναρξη καταβολής οφειλόμενων από το 2009 στους δικαιούχους φαρμακοποιούς και γιατρούς τον Μάιο του 2011.

Η Ελλάδα των Μνημονίων πλέον δεν χορηγεί φάρμακα στους Λιμενικούς καθώς φαρμακοποιοί πρωτίστως αλλά και γιατροί δεσμεύονται από τις αποφάσεις των συλλογών τους για οριστικό ‘’εμπάργκο’’ στους συναδέλφους και τις οικογένειες τους.

      Στις 21 Ιουνίου 2012 με το Π.Δ. 85/2012 συνεστήθη το Υπουργείο Ναυτιλίας συγκροτούμενο από υπηρεσίες του πρώην Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής που είχαν μεταφερθεί το 2009 στα τέως Υπουργεία Προστασίας του Πολίτη και Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας μεταξύ των οποίων και το «Αρχηγείο Λιμενικού Σώματος − Ελληνικής Ακτοφυλακής» και το Λιμενικό Σώμα αποκτά την διοικητική αλλά και την οικονομική του αυτονομία δίνοντας μία ελπίδα για την επίλυση του προβλήματος.

Δυστυχώς όμως ενώ δεσμεύτηκαν τα απαιτούμενα ποσά ωστόσο η διαδικασία έλεγχου των δαπανών του Αρχηγείου από την ΥΔΕ του Υπουργείου (που αποτελούνταν από πολίτες )  ακλουθούσε ρυθμούς ΄΄χελώνας ΄΄ με αποτέλεσμα και οι ελάχιστοι συναλλασσόμενοι  ,κυρίως σε επαρχία ,φαρμακοποιοί και γιατροί να κλείνουν τη στρόφιγγα της Υγείας στους επί της ουσίας ανασφάλιστους, πλέον, Λιμενικούς.                             

Με το Νόμο 4256/2014 ‘’Τουριστικά πλοία και άλλες διατάξεις" και ύστερα από πολυετείς και διαρκείς πιέσεις της ΠΟΕΠΛΣ ,ρυθμίζεται νομοθετικά το πάγιο αίτημά μας για τη σύσταση του Ελεγκτηρίου δαπανών του Αρχηγείου ΛΣ-ΕΛ.ΑΚΤ .

Η ανωτέρω εξέλιξη αποτελεί σημαντικό βήμα για την λύση στο ιατροφαρμακευτικό μας πρόβλημα που τα τελευταία χρόνια έχει πάρει τραγικές διαστάσεις.

Δυστυχώς όμως και αυτή η διάταξη παράμεινε στη θεωρία χωρίς φυσικά να αποφέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα . 

Φτάνοντας λοιπόν στις μέρες μας πληθαίνουν οι φωνές που θεωρούν ότι η ένταξή μας στον ΕΟΠΥΥ θα αποτελέσει τη λύση στο πρόβλημα της ιατροφαρμακευτικής μας περίθαλψης .

Μία τέτοια προοπτική σίγουρα θα πρέπει να εξεταστεί κάτω από διαφορετικό πρίσμα  όχι όμως υπό τις συνθήκες πιέσεις που δημιούργησε μία λαθών και αδιαφορίας  της πολιτικής και φυσικής μας ηγεσίας τα προηγούμενα χρόνια .

Δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε ότι ο ΕΟΠΥΥ είναι ένας οργανισμός που οικονομικά φθίνει εν αντιθέσει με την δυνατότητα  κάλυψης κάθε δαπάνης στο υπάρχον σύστημα .

Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί Ιατρικοί Σύλλογοι έχουν καταγγείλει τον ΕΟΠΥΥ για οφειλές με τεράστια ,τονίζοντας μάλιστα ότι το Λιμενικό Σώμα αποτέλεσε το εξιλαστήριο θύμα και μέσο διεκδίκησης χρημάτων από το δημόσιο.

Θα πρέπει ,δε , να τονιστεί ότι το υπάρχον σύστημα  και εφόσον λειτουργήσει όπως πρέπει καλύπτει τις περισσότερες  ιατρικές δαπάνες εν αντιθέσει με τον ΕΟΠΠΥ που διαρκώς μειώνει τις παροχές αυξάνοντας παράλληλα το κόστος και τη συμμετοχή των ασφαλισμένων .

Τα στρατιωτικά νοσοκομεία αποτελούν ένα μεγάλο συν (+) του υπάρχοντος συστήματος .

Συνοψίζοντας  τα ανωτέρω φαίνεται μάλλον βεβιασμένη η επιλογή του ΕΟΠΥΥ και η κατεύθυνση πάνω στην οποία θα πρέπει να κινηθούμε ως Πανελλήνια  Ομοσπονδία των Λιμενικών είναι η ενεργοποίηση κάθε διάταξης που θα βελτιώσει τη διαδικασία ελέγχου και καταβολής των οφειλών σε δικαιούχους γιατρούς ,φαρμακοποιούς και συναδέλφους.

Η δημιουργία στρατιωτικού Φαρμακείου στο Αρχηγείο του ΛΣ-ΕΛ.ΑΚΤ και η προοπτική επέκτασης του στις μεγάλες πόλεις και νησιά αλλά και η επικείμενη σύσταση  αυτόνομης  ΥΔΕ από 1-1-2017 σε όλα τα Υπουργεία (και στο δικό μας φυσικά) ,με την παράλληλη στελέχωσή της από στελέχη του ΛΣ-ΕΛ.ΑΚΤ  θα βοηθήσει στην επίλυση μεγάλο μέρος του προβλήματος .

Η ανάκτηση της εμπιστοσύνης των Φαρμακευτικών Συλλόγων και η επαναχορήγηση φαρμάκων στους συναδέλφους είναι το μεγάλο στοίχημα για την επίτευξη του οποίου η Στρατιωτική και Πολιτική μας ηγεσία δεν θα πρέπει να μείνει αμέτοχη .